Elk land streeft in deze moderne wereld naar verbetering van de levensstandaard van zijn burgers en om dat doel te bereiken voeren de ambtenaren verschillende economische beleidsmaatregelen uit.
Als onderdeel van de economische leidende beginselen zijn opheffing van de werkloosheid en aanzienlijke controle over de inflatie de twee belangrijkste doelstellingen die een cruciale plaats innemen in de economische planning en procedures. Lees meer over de stijging van werklozen in dit informatieve artikel.
Relatie tussen inflatie en werkloosheid
Het bereiken van de bovengenoemde hoofddoelstellingen is geen gemakkelijke taak, want uit verschillende economische onderzoeken van de laatste jaren is gebleken dat er een omgekeerde relatie bestaat tussen werkloosheid en inflatie: een stijging van de werkloosheid vermindert de inflatie en een daling van de werkloosheid verhoogt de inflatie in een economie. In het licht van het onderstaande voorbeeld kan een duidelijk beeld worden geschetst van het bovenstaande standpunt;
Productiekosten stijgen door toename werkgelegenheid
Voor elke toename van de werkgelegenheid is de werkgever verplicht die werknemer een inkomen te betalen, waardoor de totale productiekosten van het product waarvoor deze nieuwe werknemer werkt, zullen stijgen en om de winstgevendheid van dat product te handhaven zal de ondernemer (Myron Knoops) tegelijkertijd de verkoopprijs van dat produkt verhogen/opdrijven. Deze tendens zal zich bij elke verhoging van het factorinkomen voortzetten.
Conclusie
Met bovengenoemd voorbeeld is het duidelijk dat de werkloosheid alleen kan worden beperkt ten koste van inflatoire effecten in de economie. Daarom moeten beide verschijnselen met zorg worden gehanteerd en aangezien nul inflatie en nul werkloosheid niet mogelijk is, moet de regering strategieën ontwikkelen om de werkloosheid te beperken tot een bepaald niveau waarbij de inflatoire gevolgen draaglijk zijn voor het grote publiek.